Toppers
Archief
- June 2017
- May 2015
- October 2014
- July 2014
- June 2014
- May 2014
- April 2014
- October 2013
- August 2013
- April 2013
- March 2013
- December 2012
- October 2012
- September 2012
- August 2012
- May 2012
- April 2012
- March 2012
- February 2012
- January 2012
- December 2011
- November 2011
- October 2011
- September 2011
- August 2011
- July 2011
- June 2011
- May 2011
- April 2011
- March 2011
- February 2011
- January 2011
- December 2010
- November 2010
- October 2010
- September 2010
Laatste reacties
- WilliamTap on Ouderwets modern
- oma Helmie on Ben je boos?
- oma Helmie on Berg!
- oma rosita on Laat me slapen
- Katrien on What’s in a name?
Maandelijks Archief: March 2011
Thuiswerken met pa

Tom doet de hardware, ik de software.
Gepost in Geen categorie
Plaats een reactie
Voor het eerst in opa’s triptrap

Want meneer moet overal bij zijn. Anders is het brullen.
Gepost in Geen categorie
Plaats een reactie
Splash
Tom is zojuist half verzopen in bad. Ik dacht net een stabiele pose gevonden te hebben; Tom lag met zijn rug op mijn borst, alleen nog met zijn kont in het water. Het lag zo stevig, dat ik mijn handen vrij dacht te hebben om zijn hoofd lekker te wassen en masseren. Maar Tom keek naar rechts ofzoiets, en floeps, daar gleed hij ineens mijn twee heuvels af. We schrokken ons beide een hoedje. Er kwam een verre herrinering naar boven over mijn moeder die altijd vond dat we de badkamer in een zwembad omtoverde, met meerdere zwembaden, en een wildwaterbaan de trap af.
“Geeft niks hoor pap, kan gebeuren!” zei Tom proestend toen hij 0,0005 sec later weer boven kwam. Soms sta ik versteld van mijn eigen reactie snelheid. Duizend maal sorry zei ik, en ik probeerde het goed te maken door mijn leukste spelletjes uit de kast te halen. Zelfs de krokodil die water uit zijn mond spuit kwam er aan te pas.
Maar het mocht niet baten. De sfeer was al omgeslagen in mineur. Een paar minuten later sprak hij gewoon weer in babytaal en jammerde zachtjes dat hij er nu toch wel best een beetje graag uit zou willen. Het werd een beetje warm, en hij had het eigenlijk wel gezien.
Maar huilen, dat doet onze bikkel niet. Want het is een echte waterrat.
Net als z’n vader.
Gepost in Geen categorie
Plaats een reactie