Toppers
Archief
- June 2017
- May 2015
- October 2014
- July 2014
- June 2014
- May 2014
- April 2014
- October 2013
- August 2013
- April 2013
- March 2013
- December 2012
- October 2012
- September 2012
- August 2012
- May 2012
- April 2012
- March 2012
- February 2012
- January 2012
- December 2011
- November 2011
- October 2011
- September 2011
- August 2011
- July 2011
- June 2011
- May 2011
- April 2011
- March 2011
- February 2011
- January 2011
- December 2010
- November 2010
- October 2010
- September 2010
Laatste reacties
- WilliamTap on Ouderwets modern
- oma Helmie on Ben je boos?
- oma Helmie on Berg!
- oma rosita on Laat me slapen
- Katrien on What’s in a name?
Maandelijks Archief: May 2012
Ze noemen me slimpie
Ondanks dat Tom nog geen mooie volzinnen spreekt, merk je duidelijk dat hij steeds slimmer wordt. Hij begrijpt namelijk steeds meer. Maar omdat hij dat niet kan zeggen, verwacht je dat niet altijd.
Zo kan hij steeds meer dieren herkennen. Wat ik hier extra knap aan vind, is dat er allerlei verschillende stijlen zijn. De krokodil op zijn behang lijkt niet echt op de krokodil in het boek Fiet wil rennen, maar toch wijst hij ze feilloos aan als je erom vraagt. Maar ook de giraffe en de vos waren geen probleem, terwijl ik de vos niet heel erg met hem geoefend heb. Hoe weet hij dat?!
Vanochtend werd hij om een uur of tien al een beetje hangerig. Dat is apart, want hij werd even na zeven uur wakker, dus zo lang was hij zijn bed nog niet uit. Wil je naar bed? vroeg ik hem, en hij antwoordde enthousiast met ja. Wil je naar je konijn? vroeg ik, en weer antwoordde hij bevestigend, en liep alvast naar de trap.
Vast een grapje, dacht ik, toen we de trap op sprongen. Maar eenmaal boven vroeg hij om zijn speen (wijzen naar het plankje waar ze liggen en DIE roepen), en pakte hij zijn konijn vast uit bed. “Da’s goed!”, zei ik, “maar dan ga je dus wel naar bed he?”. Ja-ha-ha antwoordde hij lachend, alsof hij opgelucht was dat hij eindelijk weer even zijn ogen mocht sluiten.
Misschien juich ik wat te vroeg, maar het is toch alweer 20 minuten stil. Dus is mijn conclusie: meneer zegt zelf gewoon wanneer hij naar bed wil. Moet je wel een klein beetje peuter taal voor leren, maar toch.
Dat vind ik slim.
Maarja, elke papa vindt z’n eigen kind ongetwijfeld de slimste.
En de knapste.
En de leukste.
En de liefste.
Gepost in Geen categorie
Plaats een reactie
Proest!
Nee, dat was geen tikfout. Want, wie heeft Tom zo leren proesten tijdens het eten? In dit filmpje laat Tom zich ook van zijn beste kant zien. Met wat hulp van zijn vader weet hij uiteindelijk geen plekje onbenut op zijn hoofd.
Filmpje!
Gepost in Geen categorie
Plaats een reactie